تا کی روزها بگذرند
و من پیراهن اتو زدهام را
بر میخ این دیوار آویزان ببینم
من ماندهام اینجا
از شنبه تا پنجشنبه
کارت حضور و غیاب
دلواپسم میکند و
آوازهایم سر کوب میشوند
من ماندهام اینجا
که نان جای شعر را میگیرد و
جای شعر حرف میزند
جای شعر تصمیم میگیرد
جای شعر شعار میدهد
من ماندهام اینجا
با برگهای تقویمی که
هیچ صبحاش سفر نداشت
مطالب ناب اینجا ,ماندهام ,ماندهام اینجا منبع
درباره این سایت